Jacek Sierpiński

Mam pytanie do monarchistów:
Dlaczego, zamiast wyczekiwać na moment, kiedy obecny ustrój będzie mógł zostać zastąpiony wymarzoną przez Was monarchią, już teraz nie wyłonicie sami króla lub królowej o autorytecie uznanym przez was wszystkich (nie wnikam, w jaki sposób) i nie uznacie się za jego/jej poddanych, tworząc „alternatywne królestwo” funkcjonujące „obok” istniejących struktur państwowych?
Tak wyłoniony król lub królowa (oczywiście, jako fan silnych i dominujących kobiet, jestem zwolennikiem tej drugiej opcji 🙂 ) mógłby być dla Was kimś takim, jak Szero Rom jest dla polskich Cyganów. Zamiast odwoływać się do państwowych sądów, odwoływalibyście się do królewskiego trybunału, uznając jego wyroki – jako ideowi monarchiści i lojalni poddani człowieka, który stanowi dla Was autorytet.

Spektakl pt. „jak przejąć i zwiększyć polityczną kontrolę nad mediami pod pozorem ich odpolityczniania” trwa. Po zapowiedzi zastąpienia podatku celowego (zwanego abonamentem RTV) dotacjami z ogólnego budżetu państwa politycy PO wzięli się za uporządkowanie kwestii personalnych i kompetencyjnych. Jak wyjaśniła posłanka Iwona Śledzińska-Katarasińska, koncesje na nadawanie programów radiowych i telewizyjnych ma odtąd przyznawać nie Krajowa Radia Radiofonii i Telewizji, tylko Urząd Komunikacji Elektronicznej. W odróżnieniu od KRRiT, formalnie niezależnej od rządu (aczkolwiek w praktyce upolitycznionej), Prezes UKE jest centralnym organem administracji rządowej i jest powoływany przez premiera. Jest wprawdzie powoływany na 5-letnią kadencję spośród kandydatów wskazanych przez KRRiT, no ale rozumie się samo przez się, że zmiana ustaw, wymagana do przeniesienia kompetencji, umożliwi powołanie tak nowego Prezesa UKE, jak i nowych członków KRRiT.

Przyzwoity obywatel nie może nawet pójść do sklepu, by nie zaatakowała go gejowska propaganda…

Liberty Dollar to prywatna spółka, która od 1998 r. oficjalnie bije i wprowadza do obiegu własne złote i srebrne monety jako alternatywę dla wciąż tracącego na wartości amerykańskiego dolara. Wydaje też własne banknoty – certyfikaty wymienialne na złoto i srebro. „Dolary wolności”, mimo iż nie gwarantowane przez państwo, są chętnie kupowane i używane w wielu przypadkach jako normalne pieniądze. Całkowita wartość wyemitowanych do tej pory Liberty Dollars szacowana jest na 20 milionów $.

Pracownicza Demokracja – grupa ortodoksyjnych marksistów-leninistów pragnąca ustanowienia ustroju opartego na własności kolektywnej, radach robotniczych i „centralizmie demokratycznym” – organizuje w najbliższy weekend (16-18 listopada) konferencję pod nazwą „Weekend Antykapitalizmu”. Jednym z zaproszonych na tę konferencję ma być Łukasz Foltyn – twórca komunikatora Gadu-Gadu, jeden z głównych udziałowców Gadu-Gadu S.A. (z informacji podawanych przez money.pl można obliczyć, że wartość posiadanych przez niego akcji wynosi obecnie ponad 47 mln zł), były członek rady nadzorczej tej spółki. Kapitalista pełną gębą, a dodatkowo polityk – założyciel nowo powstającej Partii Socjaldemokratycznej i kandydat na posła w niedawnych wyborach z listy PSL.
Pan Foltyn ma uczestniczyć (wraz z m. in. Bogusławem Ziętkiem z Polskiej Partii Pracy i Piotrem Ikonowiczem z PPS) w dyskusji pod hasłem „jak stworzyć prawdziwą alternatywę dla polityki biznesu”.

Posiadacze kont pocztowych na Wirtualnej Polsce nie mogą wysyłać z tych kont e-maili przy użyciu standardowych klientów pocztowych używających protokołu SMTP (takich jak np. Outlook czy Thunderbird), jeżeli łączą się z adresów IP nieposiadających wpisu do DNS, czyli niedających się „przetłumaczyć” na nazwę domenową. Jest tak pomimo tego, że autentykują się przed wysłaniem poczty nazwą użytkownika i hasłem. Mogą za to nawet w takich przypadkach wysyłać e-maile przez stronę WWW.
Z tego, co przeczytałem, jest to element polityki antyspamowej WP. Przyznam jednak, że nie rozumiem jego sensu.

Przeciwko przymusowemu abonamentowi na telewizję „publiczną”, a także przeciwko pomysłom zastąpienia go finansowaniem jej z budżetu państwa wypowiadałem się już 11 lat temu przy okazji pewnej dyskusji na temat reklam, twierdząc między innymi, że „w telewizji utrzymywanej całkowicie czy częściowo z przymusowo wydzieranych ludziom podatków, czy to celowych, czy za pośrednictwem ogólnego budżetu, można pozwolić sobie na nieliczenie się z gustem większości widzów (…) i, zamiast zaspokajać prymitywne zachcianki motłochu (…) indoktrynując ich w określonym kierunku. (…) W rzeczywistości oznacza to propagowanie tego, co za słuszne (= w swoim interesie) uznają ci, co tę telewizję bezpośrednio i pośrednio kontrolują – w przypadku telewizji państwowej politycy, biurokraci, (…) bossowie wielkiego biznesu związani tysięcznymi niciami z aparatem państwa oraz aspirująca do rządu dusz dziennikarsko-artystyczna elitka”.

Kilka dni temu na konserwatywno-liberalnych portalach (eczas.net, kapitalizm.org) pojawił się apel działacza UPR z Krakowa Radzisława Franczaka o wsparcie jego i jego kolegów w zakłóceniu „turbo-lewackiego spędu”, jak nazwał on debatę „Faszyzm – echa przeszłości” organizowaną w minioną sobotę przez Zielonych 2004. Chodziło o to, by „wygarnąć nieszanownym organizatorom w twarz lewackie kłamstwa o wszechobecnym „faszyzmie”” i „kompletnie rozstroić tę „naukową” konferencję”.
Jak rozumiem, dla p. Franczaka dopatrywanie się w otaczającym nas współcześnie świecie śladów faszyzmu to lewackie kłamstwa. Trochę to dziwne, zważywszy, że nawet tak prominentna osoba w UPR jak Janusz Korwin-Mikke wielokrotnie zwracała uwagę na faszystowskie zagrożenie:

Jan Pospieszalski zamieścił na swoim blogu informację, że redaktorowi naczelnemu „Gazety Polskiej” Tomaszowi Sakiewiczowi odmówiono prawa do przystąpienia do egzaminu praktycznego na prawo jazdy w ośrodku ruchu drogowego w Płocku, motywując to tym, że „kursantów, którzy mają zarzuty prokuratorskie nie dopuszcza się do egzaminu”. Sam Tomasz Sakiewicz, wypowiadając się w komentarzach pod tą informacją, stwierdził, że „kierownik kazał mnie skreślić z gotowej listy informując, że osoby z kryminalną przeszłością nie będą u nich zdawać” i że decyzję tę przekazano jego żonie, po czym wywieszono listę zdających bez jego nazwiska.

„Skandal w Warszawie, mecz przerwany” – takim tytułem główna strona portalu Gazeta.pl anonsowała artykuł o wydarzeniach z meczu piłkarskiej ekstraklasy pomiędzy Legią i Jagiellonią Białystok. Tytuł samego artykułu był równie dosadny: „W Warszawie futbol przegrał z bandą kiboli”.
Czy jacyś chuligani znów kogoś zabili, zranili, zdemolowali stadion, wywołali bójkę z policją? Nie. „Skandalem” okazało się wywieszenie przez kibiców Jagiellonii flagi z symbolem, który zarówno delegat PZPN, jak i dziennikarze „Gazety Wyborczej” uznali za rasistowski. Wedle opisu tych ostatnich była to „flaga z rasistowskim symbolem „white power” (wzniesiona zaciśnięta pięść)”.