Jacek Sierpiński

Jeśli jest coś, w czym polski rząd może być prawie najgorszy na świecie, to jest to wykorzystywanie tzw. technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), czyli Internetu i tego, co jest z nim związane. Światowe Forum Ekonomiczne ogłosiło właśnie coroczny Global Information Technology Report z rankingami Networked Readiness Index (można to tłumaczyć jako indeks potencjału internetowego). Sumarycznie Polska zajęła w nich 69. miejsce (m. in. za Rumunią i Ukrainą), pogarszając pozycję w stosunku do zeszłego roku o siedem miejsc, co odbiło się należytym echem w polskiej prasie i portalach. Warto jednak wiedzieć, co jest główną przyczyną tak niskiej pozycji naszego kraju. Otóż zdecydowanie najgorzej Polska wypadła w tych rankingach, które związane są z panującą nam władzą. Na szczególną zaś uwagę zasługuje 127. miejsce – na 134 sklasyfikowane kraje – pod względem wykorzystywania technologii informacyjno-komunikacyjnych przez rząd, czyli zarówno dostępności rządowych usług oraz informacji w sieci, jak i obecności tych technologii w urzędach oraz tego, w jaki sposób poprawiają one efektywność ich pracy (a także skuteczności rządowych programów promocji ICT). Za Polską znalazły się jedynie kolejno, proszę zapamiętać: Ekwador, Bośnia, Bangladesz, Nepal, Paragwaj, Surinam i Zimbabwe. Ósme miejsce od końca w tym rankingu to wyczyn wart zapamiętania. Jak widać, rządzą nami godni następcy króla Ćwieczka.

Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk… przepraszam, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji postanowiła nałożyć karę na TVN za emisję programu „Rozmowy w toku”, zaliczając go do programów zawierających sceny lub treści „mogących mieć negatywny wpływ na prawidłowy fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich”, a więc takich, które mogą być emitowane jedynie pomiędzy przed godziną szóstą rano lub po godzinie dwudziestej trzeciej wieczorem. Jak powiedział przewodniczący KRRiTV Witold Kołodziejski, na decyzję o wysokości wymierzonej kary (grozi do 510 tysięcy złotych) może mieć znaczący wpływ jeden z ostatnich odcinków programu, dotyczący aborcji.

Czy w Biblii można znaleźć stwierdzenie, którego fałszywość została dowiedziona empirycznie? Ci, którzy uważają Biblię za tekst w całości natchniony przez Boga odpowiedzą zapewne, że jest to niemożliwe. Jednak jest pewien fragment Biblii, którego fałszywość bije wręcz w oczy. Jest to trzynasty rozdział Listu do Rzymian:
„Każdy niech będzie poddany władzom, sprawującym rządy nad innymi. Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te, które są, zostały ustanowione przez Boga.  Kto więc przeciwstawia się władzy – przeciwstawia się porządkowi Bożemu. Ci zaś, którzy się przeciwstawili, ściągną na siebie wyrok potępienia. Albowiem rządzący nie są postrachem dla uczynku dobrego, ale dla złego. A chcesz nie bać się władzy? Czyń dobrze, a otrzymasz od niej pochwałę. Jest ona bowiem dla ciebie narzędziem Boga, [prowadzącym] ku dobremu. Jeżeli jednak czynisz źle, lękaj się, bo nie na próżno nosi miecz. Jest bowiem narzędziem Boga do wymierzenia sprawiedliwej kary temu, który czyni źle. Należy więc jej się poddać nie tylko ze względu na karę, ale ze względu na sumienie”.
Oczywista fałszywość tezy, że rządzący są postrachem jedynie dla tych, którzy czynią źle, a ten, kto czyni dobrze nie ma powodu obawiać się władzy i otrzyma od niej pochwałę, została dowiedziona wielokrotnie – począwszy od samego jej autora, świętego Pawła, uwięzionego i skazanego na śmierć przez władze rzymskie, a także od wielu adresatów jego listu, z których wielu było prześladowanych i mordowanych mimo iż starali się być posłusznymi obywatelami i nie występowali przeciwko „ustanowionej przez Boga” władzy cesarza Nerona. Przez stulecia rządzący masowo mordowali niewinnych ludzi, własnych poddanych i obywateli. Chrześcijan i niechrześcijan. Tych pierwszych często właśnie za to, że byli chrześcijanami – w cesarstwie rzymskim zdarzało się to do IV wieku n. e. (za „ustanowionego przez Boga” cesarza Waleriana kara śmierci groziła za samo sprawowanie kultu chrześcijańskiego, wykonano ją między innymi na papieżu Sykstusie II), w Japonii w okresie od XVII do XIX wieku (z polecenia „ustanowionej przez Boga” władzy chrześcijan torturowano w dołach z parzącymi oparami, krzyżowano i palono na stosach), w Korei Północnej czy Chinach do dziś. Jednak ofiary tych prześladowań to oczywiście tylko drobny ułamek ogółu niewinnych ofiar „ustanowionych przez Boga” władz.

Znany reżyser, poseł Kazimierz Kutz pokazał, że nieobce jest mu słówko „leseferyzm”. Użył go mianowicie w swoim felietonie. Szkoda tylko, że przed użyciem nie pofatygował się sprawdzić jego znaczenia. Bo trudno inaczej wytłumaczyć fakt nazwania „pomnikiem leseferyzmu”… katowickiego dworca kolejowego. Budowli wybudowanej w PRL, za państwowe pieniądze, a teraz stanowiącej niszczejącą własność państwowej, działającej w warunkach praktycznego monopolu spółki, jaką jest PKP S.A.